Сяргей Кавальчук: У спорце вышэйшых дасягненняў адна мэта — быць лепшымі.
У апошнія два месяцы самае папулярнае журналісцкае пытанне да міністра спорту і турызму Сяргея Кавальчука тычыцца выступлення беларускай каманды на Алімпійскіх гульнях у Токіа. Адказваючы Сяргей Міхайлавіч чэсна кажа: чакалі большага, сем медалёў для краіны — мала. «На Алімпійскіх гульнях выступалі 205 краін, разыгралі 339 камплектаў узнагарод. Калі палічыць сярэднюю колькасць, то атрымліваецца прыкладна пяць медалёў на краіну, у нас іх сем. Гэта з аднаго боку. З іншага, у нас ідзе пастаянная тэндэнцыя да памяншэння. З Лондана прывезлі дзесяць медалёў, з Рыа-дэ-Жанейра дзевяць, цяпер сем. Многія віды спорту маглі паказаць значна лепшы вынік. Напрыклад, веславанне на байдарках і каноэ. На чэмпіянаце свету 2019 году заваявалі 14 медалёў, занялі першае каманднае месца. На Алімпіядзе — усяго адзін сярэбраны медаль. Добрыя шанцы мела Вольга Клімава, але за паўтары месяцы да алімпіяды зламала руку. Не трэба забываць, што многія спартсмены хварэлі на каранавірус, быў парушаны трэніровачны працэс, спатрэбіўся час на аднаўленне. Магчыма, іншыя працэсы, якія адбывалася ў дзяржаве паўплывалі на вынікі спартсменаў. Многія былі псіхалагічна не падрыхтаваныя да выступлення на Алімпійскіх гульнях. Прычын мноства і ў кожным канкрэтным выпадку трэба разбірацца», — адзначае міністр.
Сёння важна, каб спартсмен уваходзіў у нацыянальную каманду на аснове сваіх вынікаў, а не проста каб у спісе была пэўная колькасць спартсменаў. Будзем пераглядаць падыходы да адпраўкі спартсмена на Алімпіяду. Калі ён у 60 лепшых у свеце не ўваходзіць, то які сэнс везці яго на Алімпіяду? На жаль, былі спартсмены, якія на Алімпійскія гульні паехалі ў якасці турыстаў. Да наступнай летняй Алімпіяды засталося тры гады і часу на раскачку ў нас зусім няма. Мы яшчэ ўчора павінны былі пачаць падрыхтоўку да Алімпійскіх гульняў. Для аналізу ў нас ёсць яшчэ лістапад-снежань, а з 1 студзеня ўсе павінны стаяць у страю і разумець, што наступны экзамен будзе яшчэ цяжэйшым.
— Можна сказаць, што за дадатковы год некаторыя спартсмены «перагарэлі», «ператрэніравалася»?
— З пераносам Гульняў сутыкнуліся спартсмены ўсіх краін. Маладыя спартсмены набраліся вопыту, практыкі, сталі больш устойлівымі псіхалагічна. Некаторыя спартсмены працавалі па такой праграме, што выйшлі на пік формы ў 2020 годзе. Але немагчыма доўга знаходзіцца на піку формы, пачынаюцца спады, яны і здараліся. Напрыклад, Настасся Мірончык-Іванова, год назад скакала 6.94 метраў, а ў алімпійскі год лепшы вынік 6.79 метраў, а ў Токіа — 6.55 метраў, то бок 40 сантыметраў сама сабе прайграла. Іван Ціхан стаў на год старэйшы і яму стала цяжэй. Хаця я б не сказаў, што ў нас вельмі ўзроставая каманда на фоне іншых краін. Але і вопытных спартсменаў дастаткова. У тым жа веславанні на байдарках і каноэ. Магчыма, у 2020 годзе ў Марыны Літвінчук і Вольгі Худэнка форма была б лепшай. Тут ужо на першы план прафесіяналізм трэнераў выходзіць. І спартсмены, і трэнеры цяпер павінны дэталёва разабрацца ў кожным аспекце, каб больш не дапускаць такіх памылак. У нас жа ізноў нестандартная сітуацыя — трохгадовы алімпійскі цыкл. І трэнерскі талент ўкласці чатырохгадовую праграму ў тры гады. Хто здольны, у таго і вынік будзе.
(мужчины)
( мужчины)
220030, г. Минск, ул. Кирова, д. 8, кор. 2
